Şehir bir kez daha uykuya daldı,
Umursamadan uykusuz gecelerin
Susmayan çığlıklarını,
İnsanlar bir kez daha ölüme yattı,
Yok sayarak acıların
Zehir yangınlarını...
Yarın,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güzeldi. İnsanın bitip tükenmek bilmeyen yenilgisinin ardından tekrar umuda koşuşu.....Arayışı... Güzeldi. Tebrikler.
Duyguyu ve verdiği acıyı taşıyabilen tek canlı insanoğlu ve ona dayanma gücü veren umut yada dediğiniz gibi avuntu. Yüreğinize sağlık, zevkle okudum.
tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta