Kara deliğe kapatılamamış korkularım ellerimde kaldı, artık geç oldu zaman.
Sordum; ‘’Ben hüzün zamanlarında neyi biriktirdim avuçlarımda, neyi kazandım? ’’
Parmaklarımdaki korkuyu avuçlarımda sıktım.
Meğer o ürkek bir kuş gibiymiş çığlıksız.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta