Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bu bir destan olmuş iyi bir destan...gönlüne sağlık dost...
Hocam,
yureginzie saglik. Zaminda ipin ucunu ipsizlere kaptirmisligimiz oldugumuz herhalde daha guzel anlatilamazdi, tebrikler.
selamlar,
abdullah
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta