Bir gün gelecek
O gün muhakkak gelecek.
İşte o gün
Güneş batıdan geri dönecek
Yıldızlar sönecek
Dağlar ufalanacak
Çocukluğumdan kalma
Seyrek seyrek
Yıkık dökük, bahçeli evler...
Bir Hacı vardı.
İsmi de, kendi de Hacı.
Söğütün altında yatmış şekerliyor.
Bu vatan bizim
Üstünde koşan yiğitler
Altında yatan şehitler bizim.
Esen rüzgarı
Yağan yağmuru
Bahar geldi
Çiçekler açtı
Meyveler başını gösterdi
Helva korukta...
Başladı Türkiye Yüzyılı
Sessizliği kalın bir duvardı
Onun da bir evi vardı, eskiden.
Dünyasını arkada bıraktı.
Önünde bir dünya çamur
Hareket etti iskelesiz vapur.
Sırılsıklam aşıktı ona
Bir baykuş çığlığıyla sarsıldı gece .
Kim kime çare,
Herkes çaresiz.
Anne çocuğundan,
baba ehlinden aciz.
En güzel gün,
Elbette ettiğim gündür düğün.
Nedir ki düğün?
Gözlerim kalbimin kirini akıttığı gün,
Yahut Azrail'in ruhu tenden arıttığı gün.
Kimdir bu Azrail?
İmam:
-Er kişi niyetine!
Biri çıkar ve:
- O er değil, paşa!
Oldu canım,
Çay da söylesinler mi.
Soğandan alırsan ilhamını
Yersin elbet ayvanın hamını.
Hakikat apaçık ortada iken
Temizleyemezsin şeytanın evhamını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!