Av Mevsimi Şiiri - Salim Diyap

acılarımla onardım
o kayıp akşamı

karanlıkta
iki köz gibi duran gözlerinde
sustu kuğular

masalcı dağ başları
kara bulandı
gri bir gökyüzü
sustu gözlerinin siyahında

bir alaca sincap
ağaç kovuğundan uzattı başını:

“kış” dedi

geceler hiç böyle siyah bakmadı
hiç böyle derinden susmadı
bu dağın fırtınaları

bu sessizlik hayra alamet değil

avcılar damlamadan
çinçilla kürkü kadar yumuşak
ve sokulgan düşlerini topla
karda ayak izlerini sil

ah —
bu kuru dal çıtırtıları!

dikkat et bastığın yere

güzelliğin cehennem
güzelliğin…
avcıları peşine takmıştır erkenden
bu kadar aleni sergilemesen bakışlarını keşke
keşke gülücüklerini yerli yersiz serpiştirmeseydin
bu ıssız patikalara

haydi
toparla kara rengini veren düşlerini

beni sevdin sen, unutma
unutma: bahara çok var
ve kardelenler yetmiyor hedef saptırmaya

hangi avcıdan saklayabilirim ki
bu göz alıcı hallerini?

bahar çiçeklerini serpiştirmeden
bu ıssız dağlara

(25.10.2017)