Etraftaki tüm gözlerin ağırlığıyla cebelleşir
Bir o kadar da rahat ve işveli tavırlara bürünürüm
Her şey kireçle sıvanmış evimin pak tuttuğum aynasında ki varlığına münasebet
Ama yok olunca bütün varoluş
Havva’nın dünyadan gidişinden bahsediyorum
Başladığı zaman bütün yaygaranın kopuşu;
Hatalar bize özgü diye düşünme sevgilim
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta