tüm suskunluklarım kendimedir bu kentte
yalnızlığma öyküler besteliyorum, yıldız seslerinden
karanlığımdan güneş doğurmaya çalışmaktayım, gecenin en olunmaz vaktinde
gündüzün o yakıcı sıcağında
binbir türlü terk edilmişliğiyle sokaklar eşlik ediyor
boğazımda kalan son parça hüznüme
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta