ateş ve su
kendi sınıfına ihanet eden, kafesteki çil keklik, o çok kalleş
ben-sen-dünyanın dörtte üçü kirli su-pis koku-leş, ya ateş?
evren çığlığı bu, ağız dolusu söven, göğü delen, günü öpen
gök kubbe-gök tuğ-tren gelir hoş gelir gıdıgıdı-sümerli ozan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ateşi yakan su...
Suyu öpen ateş...
Türk yurtları dünyaya eş...
www.dursunozden.com.tr
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta