Kendimle kaldığımdandır yalnız hissedişim,
Baktım ki, ben hep kendimle dertleşmişim,
Aslında yalnızmışım, bunu yeni farkettim.
Gözümdeki gözeden süzüldü;
Ilık ve ıslak bir hüzün.
Nerede yüzümde yeşerip
Yerleşen güzel gülüşüm?
Döndüm yüzümü yüzüne,
Gözlerimi aradım gözlerinde.
Dil "hoşçakal" dese bile,
Kabullenmez deli gönül.
Çevirsem yüzümü güneşe,
Işıkla doldursam kalbimi,
Ardımda kalır karanlıklar.
Sırtımı dönersem aydınlığa,
Yürürüm kendi gölgemde,
Gece olur baktığım her yer.
Kolay kolay silemem gönlümde yer edenleri,
Sevgi başımın tacı, nefretse onun gölgesi.
Gözlerim arıyorsa bunun adı özlemek mi?
Ateş kordur içimde, görünmese de alevi.
19.01.2020
Kayıt Tarihi : 19.1.2020 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gözlerimi aradım gözlerinde."
Yüreğinize sağlık Hülya Hanım çok güzeldi şiir.
Çok teşekkür ederim, Mustafa Bey.
Ateş kordur içimde, görünmese de alevi.
Teşekkürler, selam ve sevgiler...
Çok teşekkür ederim.
Güzel yorumunuz için çok teşekkürler İbrahim Bey.
Ne zaman kaybederse, ancak o zaman anlar...
Ne kadar sevdiğini...
Sevginin nasıl da nefretle karıştığını!
Başarılıydı şiiriniz, meramını anlatmakta...
Tebrikler Hülya Hanım...
Çok teşekkür ederim Mustafa Bey.
TÜM YORUMLAR (5)