Gönlümün gülşenine,yine ateş gölgeleri düştü.
Yandıkça alevinden canım,gölgelerinde üşüdü.
Yolduğum karanlık ise,efkarım olup acıda tüttü.
Duran bütün saatlerin,sanki yelkovanları küstü.
Dillerimde açmadan soldu,gonca gülün çilesi
Düşen yapraklarını yoldum,dinmedi hiç öfkesi.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
gülşenle başlayıp köleyle biten...mükemmel bir şiirdi..arzuların bir kölesi olsa, o biz olmasak değil mi?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta