Ateş Bile Söner Şiiri - Mehmet Kızılırmak

Nereye gidiyorsunuz geceler?
Beni her gece bu yastıkla baş başa
Beni her gece bu acılara tabipsiz
Çizdiğim masallara ediyorsunuz maşa.
Siz de gidin, dönmeyin tamam
Bu yorgun, bu dökük şehrin yollarında
Yürürüm ben çıplak ayaklarımla.
Ne çok yangınlar geldi bu şehre
Ne özlemlerin dili lal oldu zamanla.
Ortada kalmış düşler, cam parçası olmuş kahırlar
Batar ayaklarıma her adımda.
Son olsun bu diye başladıklarımız
İlki kadar acıydı
İlki kadar merhametsiz.
Hasret türküsü rüzgarlarla
Rüzgarla vurdu hasret başa.

Yolunu gözler mutluluk olmak için benim
Şirin sözler araladı lebleri seni bekler
Şirin gözler yolun gözler.
Geçmiş güne beyhude ağlamam gayrı
Gurbette geçmiş güne yanmak olmaz
Beklemeyi, biraz daha beklemeye sor,
Aşkı tükenene.

Nasıl hayra yoram kahve falını
Kaşı kemanı bana uzak der
Uzak düşer uykular, eski rüyalar
Tek isterim ki gelmezsen bile
Gölgen düşsün sevdama.