Atenin Efsanesi, Aşk ve Acı

Atenin Efsanesi: Aşk ve Acı

Ve aşkı seveceğim
Gözlerimi kaybedene dek
Mecnun çöllerde kayboldu
Ben okyanuslarda
Yıldızların doğuşunda savruldum

Ferhat dağları deldi
Ben önyargıları paramparça ettim
Mem û Zin efsaneydi
Ben yaşarken efsane oldum

Delicesine bir tutkunun ateşinde
Küle dönen yürek
Dağıtsam gözyaşlarımı toprağa
Baharlar açar yeniden
Her nefes bir tarih
Her adım bir mit
Aşkım derin, acıda yeşerir
Herkes bilsin

MISIR diyarı gibi gizemliyim
Işık ve mumya kadar zıt
Piramit kadar görkemli
Mısır’da saltanat biter
Benim yüreğimde asla
Her zaman senin saltanatın olacak
Yusuf’a selam veren firavun kadar iyi yürekli
Bir aziz gibi sendeyim
Efsaneler kadar sonsuz

Toprağa gömülü bir efsun gibisin
Ben bir defineci
Seni arıyorum, okyanus köpüğü gibisin
Her dalga gözlerimde bir ejderha tokadı
Ve seni bulamıyorum
Aşkım tarih boyunca gizli bir hazine gibi derin

Yusuf’un sevincini tatmak isterim
Eyüp’ün sabrı yıprattı beni
Ruhum fırtınalı sahillerde seni arıyor
Adem hava yenildi
Bensiz atabiliyorsa yüreğin, ne mutlu sana
Ama bil ki aşkım
Tarihin en derin ve değerli hazinesi

Gece gelen sevgi kabusu gibiyim
Cennet kokusunda
Ruhum cehennemde yanarken
Külleri elmas tozu gibi dağılır rüzgâra
Mavi gezegende
Keskin ve değerli bir aşk anıtı yükselir
Benim aşkımın derinliği
Herkesin gözünde parlar,
Ama sen sarılır ve yaşarsın