Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
İzmir'de dünyaya gözlerimi açtım. ben daha 6 aylıkken annemle babam boşanmıştı. annemle, dedem ve anneannemin yanında Denizli'de kalmaya başladım. Babasız büyüyüşüm, yaşamıma hakim olan otoriteyi azalttı ve düşüncelerimle baş başa kaldım. Arkadaş ortamlarında, toplumda dışlanan insan oldum, en başından beri. İnsanlarla düzgün ilişkiler kuramadım ve içime kapandım. 2020 yılında, 12 yaşındayken "Asperger sendromu" tanısı aldım.
