At Kellesi Şiirleri - Şair At Kellesi

Seninle oturduğumuz masaya
Oturamadım bu sefer
Doluydu maalesef
Senden kurtulmak için
Ritüellere başladım
Mutlu musun

Ölmek zamanı mı geldi
Topla pılını pırtını
Git o zaman içimden
Sök ulan içime saldığın kökleri

Sana lanet okudum

-Tanımak isteyen olur mu ki beni?
+Hiç sanmıyorum.
-Neden ki, ben de apayrı bir bireyim?
+Bu diğer insanların neden umrunda olsun ki?
-Ama...
+ Ya aga bi'sus. Seni kimse ipine takmaz.

En azından bu günüm aysın
Gülüşlerin kızartsın bahçemdeki domatesleri
Bu sabah bari bu çocuk intihar etmesin

Çocukken bu saatlerde televizyon karşısında olurdum
Duvarda asılı emekli bir enstrüman gibi

Ne yerdeyim
Ne gökte

Ne ay kadar uzağım
Arzum dolu sevdalara
Farksız bir insan olmaya diğerlerinden

Ay varken gökte saat iki suları ,
Bir kadın sordu bana ;
"Hayalin var mı?"
Yine canlandı zihnimde
Ölümüm.
Yüzlerce şeklini kurguladım

Seni bulmak için gönlümde
Derin bir çalışma başlattım dün gece
Gerek yokmuş ki böyle şeylere
Kapattım gözlerimi
Silüetin belirdi zihnimde

Ne denli mest etse dahi
Beni ölümcül baharın.
Bana uğramayacak ki
Bunu hülyalarımdan anladım.

Aciz bir hayal oldu

Dün gece yalnızlıktan çıldırdım

Elimde olmayan şarap şişesini
Koymayıp kaldırımın kenarına
Hemen yakmadım bir sigara ve
Oturup ağlamadım

Yine sardım gönlümü
Asude bir bahara
Bu sefer güneş topluyorum geceleri

O saçlarını topluyor
Ben ise selam yolluyorum