tek cografyası vardır rüzgârın
at. Bir çocuğun diline verip yelesini
bana inanır. Ölüme oynayan bir bıçağı
kendi kalbine batırıp. Lekelenmiş yerinden
bir şehri arındırır. Rüzgârın hızıdır at.
Denizle kum arasından seyredilen o doru resim
duvarda sıkıştırılmış an. Koynumuzda unutulan.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm