Asude Sultan Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

İbrahim Halil Özdemir
192

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Asude Sultan

ASUDE SULTAN
Gökyüzünü karanlık bulutlar sarıyor,
Sonbahar öyle bir geliyor ki
Sanki bütün nefretini kusarcasına
Bulutlardan siyah irinler döküyor.
İnsanlarda bir telaştır tutmuş ha tutar,
Bir yerlere yetişmeye çalışırken farkında olmadan
Çoğu yere geç kalmaları beni şaşırtıyor.
Asude Sultan!
Nereye yetişmeliyiz seninle?
Hangi bahardı bizim âşık olduğumuz?
Gökyüzünün hangi rengiydi bizi ıslak dudaklara düşüren
Hatırlamaz oluyorum bu aralar
Üstümde tarazlı bir umut,
Yanımda duran geçmişimin çantası
Ne ileriye bir adım atabiliyor
Ne geçmişimin çantasını ellerimden fırlatabiliyorum
Öyle muğlak bir durum işte,
Meyhaneler artık bana şirin geliyor,
Cami çıkışında kıraathanelere oturup saatlerce başkalarının kuyusunu kazanları gördükçe
Meyhanede içenlere daha da saygı duymaya başlıyorum,
Şey diyorum, adamlar sarhoş bari
Ne dediklerini bilmiyorlar,
Dilinden dökülenleri bilerek dökmüyorlar
Bundandır camiden çıkıp kıraathaneye iki lafın beli kırmaya derken
En yakınlarının arkasından ismini dillerine alıp dilleriyle onları kıranları sevmiyorum.
Of Asude Sultan,
Şiirim birilerinin şiirine benzeyecek diye ödüm kopuyor,
Ne yapayım birilerinin bir şeylerini sevip esinlenmek
Sana ait bir şeyler ortaya çıkarmak
Neresi kötü bunun,
Kötü olan
Yalnızca
İnsanların zihnindeki bir türlü düzeltmeye niyetlenmediği düşünceleridir.
Ötüşüyor yıkık dökük tuğlalardan bir saray haline getirdiğim hanemizin damında uçan kuşlar
Kuşlarla aram iyi oluyor
Eskiden kızardım, ne o öyle istedikleri yere pisliğini yapıp duruyorlar
Sonra biz yorulup biz temizliyoruz derken
Şimdi daha çok anlam veriyorum onlara
Bu çağda yaşayan insanların üzerine bulutlardan
Yağmur mu ya da kuşlardan pislik mi dökülmesi gerektiğini
Bilemem
Varsay hiç söylemedim bu sondaki sözlerimi
Uzatmayı sevmem çarpık cümleleri
Netimdir bilirsin,
Aynı bir kasırga gibi söyleyeceklerimi esirgemem
Konuşma eylemi içimden gelmeyince,
Bir çöl sıcaklığı misali yaprak kıpırdamaz dudaklarımdan
Asude Sultan,
Bozuluyor baharların sistemi
Sonbahar yolu yarılamış
Yine de bir damla yağmur yağmamış
Hatırlarsın hani o yerken yüzünü ekşitip sanki iğrendirici bir şey yapmışım da sırf ben alınmayayım diye ardından kahkaha attığın o meşhur narlar,
Hani insana benzettiğim özellikle tane tane aynı içim gibi olan narlar,
İşte, onların dahi çiçekleri bu yıl hala gül cemallerini göstermemiş
Sonbahar, hepimize kızmış gibi Asude Sultan,
Yine bir ikindi sonrası seninle kavuşmalar parkında yürürken
Gülük gülistanlık bir havada yapacağını yapmıştı sonbahar,
Adeta bardaktan boşalırcasına
Üzerimize dökülen sanırım sırf sen vardın diye her şeye hayat olan su damlacıkları
Birbirimize dönüp bakmamız
Ellerimi başına siper edip yağmurdan korumaya çalışırcasına ahmakça bir eylemin koynuna bırakmıştım kendimi
Üstündeki kırmızı urba,
Sırılsıklamdı
Aynı benim sana olduğum gibi,
Bilmiyorum,
Söylemek istiyorum,
Hiçbir yerde orada seni öpmenin verdiği duygunun zerresine kavuşamadım,
Karlarda iz bırakıp yürürken
Patikalarda karıncaların yuvasını bozarken
Ne bileyim daha nice anlar,
Hiçbiri o sonbahar yağmurunun
Gülük gülistanlık havada üzerime bardak boşalırcasına dökülmesi
Çok uzattım değil mi?
Oysa senin dışında kiminle olsam iki kelimeyi bir araya getirmeye takatim olmaz,
Sen olunca içim aynı harabe evimizin damında uçan özgür kuşlar gibi
Kanatlanmakta
Bir hoş olmakta, ve sonra ortaya böyle çarpık, sarmaşık, karmaşık cümlelerim çıkmakta
Ama çok uzun olan cümlelerim
Her cümleyi uzatırken
Bir adını uzatmaya mecalim kalmıyor,
Söyleyince dudaklarımdan çıkan kelimenin kulaklarıma geldiği an
Kısa sürelik bir şok geçirmeye başlarım,
Ondan sonra bir köşe sinip susma eyleminin küflü battaniyesini üzerime atarım.

Ah Asude Sultan,
Dünyanın çivisi çıktı ha çıkacak
Herkesin elinde sanki hiçbiri tarafından okşanmamanın verdiği bir iç öfke yer alıyor
Herkes dünyanın çivisi
İçindeki o hırçın öfkeyle çakmaya çalışıyor
Bunu da birbirlerine zarar vererek yapıyorlar
Biliyorum,
Yaşanılacak bir dünya değil
Ama sen varsın
Senin olduğun her yerde yaşamak için bir savaş veririm
O hani hiçbir zaman kaybetmeyecek denilen iyilerin safında
Sırf senin adına bütün kötülerle Çanakkale’deymiş gibi savaşırım,
Yeter ki sen var olmaya devam et.


İbrahim Halil Özdemir
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 19:45:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!