Asma Köprü Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Bir gün evet bir gün,
Güneş şu tepenin arkasından doğarken,
Ben denizde ki bütün yakamozların tek tek elinden tutmuş olacağım.
Kırlarda koşacağım,
Kendimi bırakacağım bir küçük yemyeşil tepeden,
Yuvarlanacağım bildiğin,
Öyle sıyrık.

Varsın olmasın pabuçlarım,
Beni çağıran yağmurunun sesine gelmeliyim.
O yağmurla büyümüş,
Kiraz ağacına tırmanmalıyım çıplak ayaklarımla,
Sana üç beş kiraz toplamalıyım.
Yüreğine abanmalıyım,
Öyle içimden geldiği gibi.

Köprüler aşmalıyım asma,
Asmalarına asılmalıyım ellerimle.
Köprünün bir ucunda sen bir ucunda ben.
Sarsılmalı icabında,
Kopmamalı ipler.
Bir sevda selinin ortasında
Sarsılmalı köprüler.
Çırpınış olmalı yüreğimde
Tutunmak için,tutulmak için.

Bir gün evet bir gün
Güneş yalnız benim için batacak,
İşte o gün yanımda olmanı istiyorum,
Yüzünde binbir kırışığınla,
Titreyen ellerinle.
O resimde yanyana olmak istiyorum seninle,
İki unutulmuş ihtiyar halimizle.

Mine Yılmaz Sevinç
23.Ağustos.2022
01:20