ömrümün patika yolunda....
düşe kalka yürüyorum....
çalılıklar sağımda solumda....
bir parçamı alıyor görüyorum....
her çiziğinden kan akıtarak...
yaralarıma tutuyorlar çanak....
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
"BİRİSİ DEDİ Kİ: BU ÇÜRÜMÜŞ KEMİKLERE TEKRAR KİM DİRİLTEBİLİR? SEN DE: KİM ONLARI BİDAYETTE HİÇ YOKTAN İNŞA EDİP HAYAT VERMİŞSE YİNE O DİRİLTECEK. ÇÜNKÜ O HER ŞEYİ BİLENDİR."- Ayet-i kerime meali-
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta