Aslı'ma Şiiri - İbrahim Arslan

Yanlış sözler ettirme bana,
Ve yanlışı sadece senle edeyim...
Yuvarlandık...
İki zardık senle ben bir tavlada.
Oyun deme bu, oyunu çoktan geçtik yemin ederim...

Aslı'dan istedim zar olsam elinde bende.
Bir oyun sonunda kaybetsem herşeyi de.
Onu kazanmışım yeter bir ömür boyu.
Dileğim olsana hep benle benimle.
Belki mutlu olurum da belki seni mutsuz ederim...
Ama söz sana hep seni seveceğim.

Araya girdi hatta sen girdin araya.
Seni sana şiir yazarken yazdın bana.
Ordan çıkıp gel yanıma.
Baş başa ben gözlerine bakarken...
5 el burada.
Bir kafede sana yenileyim...
Beni sen değil gözlerin Mars etmiş...
Kalbim her atışta artık Aslı diyor.

Nerde diyor içim nerde diyor o...
Gitsene diyor ayaklarım.
Sarsana diyor onu kollarım...
Sesini duymak istiyorum ama işte bir inat.
İlla dediği dediği vakitte olmalı.
O bana gelmeden ben ona gidemiyorum.

Geldim diyor ama tavlaya,
Beni yenince gülüyor ve güldürüyorum...
Oyun bitiyor ben yanlız kalıyorum odamda...
Bir duvar elimin içinde bir telefon.
Hadi gelsene çıksana ordan gerçek öpsene...
Bekliyorum....

Bilseniz ne başka değişik bir kız ASLI...
OYUNDA hepsi Aslı o gerçek Aslı...
İbrahim delirmiş onsuzluktan.
Aslında delirten o sadece onsuzluktan.
Koymadım elinin içine bir gül ya da elimi.
Olmayacak belki hep seveceğim uzaktan.
Bir ömür severken bir tavla oyununda başlayan bu aşk.
Bitecekse ona son kez yenilerek bitmeli.

Gözlerine daldım.
Kendimi ben ona saldım.
Adadım.... Onsuz kalamıyorum.
Ey Allah'ım tek duam.
O bende kalsın istiyorum...
O da gitmesin bitmesin diğerleri gibi...

Diğerlerinin hepsini toplasan 1 Aslı etmez.
Hadi çok sevdiğim dünya şiir yazdığım eski eşim gül vardı ya.
Bilenler bilir.
100 gül bugün 1 Aslı etmez...

İbrahim Aslını buldun.
Allah'ım yazdı bana onu..
Öküzlük mallık kıskançlık edip...
Kızı bunaltıp, delilik edip durma ki...
Dilerim elinden gitmez...

Onun yeri Aslımın yeri kalbimde.
Ve hep kalacak kalbimde.
O benim ilk değil ama son gülüm be.
Ve Rabbime şükürler olsun bunun hiç dikeni yok...

İbrahim Arslan
Aslı'ya