Tan ağarıp güneş kement atanda,
Eser bad-ı saba gönül kan ağlar,
Dertli bülbül garip dalda ötende,
Boynu bükük gonca güller zar ağlar,
Gün geçer, ay geçer gider ağrıma,
Kara bahtım kulak vermez çağrıma,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
