Asl-ı Kemal Şiiri - Emir Kemal

Saat gecenin birinde,
Kederimle;
Ben seninle uyuyorum...
Gölgen kalbime vurmakta,
Ve ben,
Aşk-ı kemâl e ermekteyim...
Sensizliği soluyor,
Seninle uyanıyorum.
Tüm çırpınışlarımı zincire vurup,
Seni sensizliğimde dinliyorum.
Yas vuruyor yüzüme,
Çalınıyor gözlerime elası...
Ve ben,
Yağmur olup yağıyorum
Aşıkların yüreğine,
Şair olup söylüyorum
Sevdalıların dilinde...
Ve ben
Asl-ı kemâl e eriyorum bu günlerde...
Şarkılar uyduruyorum,
Demli,
Bir o kadar yürekli yüreğimle...
Ağlamak istiyorum hasretlerime,

Ve ben,
Sıla olup basıyorum gam teline,
Çiçek olup bitiyorum yüreğinde,
Diken olup koruyorum,
Sevgiliye derilen güllerimi,
Ve ben,
Galiba yine seviyorum,
Ben yine biliyorum,
Ben yine,
Asl-ı kemâl e eriyorum...