Aşksızlıkmış şairin mecnunluğu

Yüreğim kuru,
Yüreğim yaprağa toplanmış kar suyu
Bildiğin garip olmuşum
Sokaklarda dolaşan
Bıraksam, koltuğun altında şarap
Bankların üstünde sedir
İki büklüm olmuşum

Aşk, kan gibi çekilmiş damarlarımdan
Bir et yığını vücudum, üzerimden sarkan
Kalp mi bu atan,
Dinleyin, var mı duyan?
Sanki ıslık, kalkan trene çalınan.

Aşksızlıkmış şairin mecnunluğu
Aşkta yanıp yazmış,
Kalbi çıkacak sanmış,
Can bu, havliyle kaçmış.
Basmadan o perdesine sazının
Ne çaldıysa yarım kalmış
Be serseri!
Ya fırlat at şu sazı, ya adam gibi çal
Bak sen de dedin
Yürüğün kurumuş, yüreğin soğumuş
Aşk, yaşam giysisiymiş insanın
Bırak kanasın, bırak kanatsın

Aşksızlıkmış şairin mecnunluğu
Bir şiir yaz,
Yüreğin ısınsın.