Hücrelerimden sana doğru
ödünç bir efkar saçıyorum.
Bir hiçin kulağına fısıldıyorum,
kıtlıktan çıkmış aşkımı...
Sonra susuyorum,
sen oluyorum...
Beni sen de okusan,
ağlardın sanıyorum...
Zulme diretiyorum canhıraş bağrımı.
Leylağın da özendiği gözlerine dalıyorum.
Kiremit rengine akıyorum sonra,
Saçların oluyorum...
Çığrını aşıyor yürek atışlarım.
O aralar tek derdim, sabırsızlığım.
Çıkıyorum bir ağacın gölgesinden,
yeniden güneş oluyorum....
Aşk olsun bana...
Aşk oluyorum.
Kayıt Tarihi : 15.10.2009 10:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!