Aşkolsun Şiiri - Yasemin Özkaya

Hangi fırtınalardan sonraki durgunluksun
Kaç rüzgarı fırtına koparmadan sakinleştirdin,
uyuttun koynunda, kim bilir
Kaç yağmur senin sükunetinle boran olmadan çekip gitti,
Toparlanıp göz pınarlarından…
Kim bilir kaç kere yanardı bu ev, bu eşyalar
Kavurucu yalnızlığının kıvılcımlarından.
Kimbilir
Terk edip gitmeseydin
Ne baharlar, ne çiçekler açtıracaktı,
Hayat ağacının dallarında…
Varsın geldiğin yerde
Kışlar soğuk ve yağışlı,
Yazlar sıcak ve kurak geçsin.
Varsın sana gelen yollar hep buzlu ve sonsuza dek kapalı olsun,
Artık o varamasın sana
varsın senden sonra tufan olsun…
varsın artık yüreğinde tomurcuk aşk olsun…
Varsın aşk olsun…
Aşk olsun sana kadın …
Aşk olsun…