Aşkmıydı Yaşatan Şiiri - Suat Hayta

Kaybolmuşken sokak lambalarının altında,
Kırık bir saatin içinde durmuş gibiydim.
Zaman geçiyor ama ben geçmiyordum,
Unutulmuş bir mektup gibi sustum, bekledim.

Sonra sen geldin,
Bir bakışınla yıktın yılların sessizliğini.
Bir “merhaba”n bile gürültüydü kalbime,
Bir yangın gibi sardı her şeyi.

Korkuyordum…
Sevmek, tekrar yanmak demekti belki.
Ama senin gülüşünde vardı
Gözyaşına bile değecek bir iyilik.

Biz yürüdük birlikte,
Yağmurlarda ıslandık, bazen ayrı sokaklarda.
Ama ne zaman düşsem,
Bir yerlerde hep sen vardın — umut gibi, dua gibi.

Aşk…
Bir mucize değildi belki,
Ama seninle öğrendim:
Gerçek olan şeyler sessiz büyür içimizde.

Yaşamak mı, ölmek mi?
Artık sormuyorum kendime.
Çünkü seni sevmek,
Zaten her sabah yeniden doğmak gibi.