Ey gözleriyle zamanı eğip büken,
ey kalbime dokunan sevdam,
seninle başladı yeryüzünün sahnesi,
ve ben, rolümü unutmuş bir âşık gibi sustum.
Sana seslenmedim doğrudan çünkü kalbim,
kendi dilini sana yazdı yıldızlar altı şiirlerde.
Senin tenin geceydi, ay da seni izliyordu perde arkasından.
Ben seni bekledim yalnızca bir adam olarak değil, bir kral gibi,
tahtından vazgeçmiş harabe gibi bütün onurumla.
Seni her sevişimi, bir replik gibi ezberledim.
Ve her susuşumda sana övgüler dolusu ömür bıraktım.
Ey aşk! Bana zehir oldun
ama ben her yudumumda seni içtim.
Aşk
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 01:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!