Aylar geçti, yıllar oldu.
Biri gitti, biri kaldı.
Sokaklarda bile yankılandı,
Aşkın veda sesleri.
Zaman akıp gitti elimizden.
Eski gülüşler kaldı bir tek geride.
Birlikte yaşadığımız o anlar,
Şimdi yalnızca hatıra defterimde.
Ben seni değil,
Seninle olan beni özlüyorum belki de.
İçten, korkusuz, inanç dolu hâlimi,
Tek bakışta her şeyi anlatan sessizliğimi.
Sen şimdi,
Başka bir şehirde,
Gülüyorsun belki de birilerine.
Ben hâlâ o gülüşün izlerini taşıyorum,
Sanki içimde bir yerlerde,
Kırık, dökük hatıralarla değil,
Şükranla ve sessizlikle…
Ve evet,
Mutlu olmanı istiyorum.
Çünkü bazı aşklar,
Noktası olsa bile,
Bitti sayılmaz.
Kayıt Tarihi : 10.4.2025 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir veda anıydı, sözler yerini sessizliğe bırakmıştı. Gözlerdeki son ışık, ayrılığın acısıyla birlikte kaybolurken ardında sadece hatıraların yankısı kaldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!