Seninle yaşadığımız neydi?
belki bir sonatın ikinci bölümü,
geri dönmeyen boyutlar arasında kaybolan duygular.
Sen hep aynı tonda kaldın,
ben bir geçiş cümlesi gibi sustum.
*@demlenmisSiirler*
Yine de birinci bölümü unutmadım:
girişteki naif gülümseyişin, ritmin yükseldiği o bakış...
Şimdi sadece aşkın sonat haliyle
gölgen kaldı ve onun gölgesinde yanan bir ben.
*@demlenmisSiirler*
Sustun, ama suskunluk değildi bu
yankılanmayan bir son cümle belki,
ritmi olmayan bir özür.
Ben hâlâ aynı tonumda sürdürüyorum iç sesimi,
seninle başlamış bir temayı kendi yalnızlığıma döndürerek.
Aşk şimdi sadece sustuğumuz yerde dinleniyor:
sol anahtarında kırık bir düş, sessizliğin cümle aralığı.
20/07/2025
20:07 #Wahran
@demlenmisSiirler
(468)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 21:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!