Umut pencereme, kara sis çöktü
Ufukta hayali, göremez oldum
Dağlar mı yıkıldı, sisler savruldu
Yönümü yitirip, ben bende kayboldum
Yalnız yürek, soğumaya yüz tutmuş
Mehtap görünmüyor, yıldızlar kayıp
Yorgun gözler, uyumayı terk etti
Kara duman sardı, rüyalar kayıp
Kaderime giden, yollar karanlık
Güneş doğmaz, oldu günlerim kara
Sevda türküleri, dertli çalıyor
Kalp gözümü açtım, seni arıyor
Kalbe giden yolda, engelin var mı?
Ağacının dalları, şarkı söylüyor
Sevdamı söylesem, bulutlar ağlar mı?
Yüreğinden tutup, seni hissetsem
Ellerimde benim için atar mı?
Rüzgara söylesek, savursa bizi
Seni senden alıp, bana katar mı?
Gel artık ne olur, hayal kurdurma
Bizi bende yaşamaktan yoruldum
Irmak oldum, coştum aktım delice
Takatim kalmadı, artık duruldum
Ümitler tükendi, hayaller yorgun
Biliyorum bana, gelmeyeceksin
Ben senin derdinden divane olsam
Seni sevdiğimi bilmeyeceksin
Sanma ki sensizlik öldürür beni
Sen gelme sevgimi alır giderim
Can vuslata eremezse cananla
Seni sensiz yaşamayı seçerim
Kayıt Tarihi : 20.10.2025 15:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!