Aşkın Senfonisi

Bir bakışın sıcaklığında erir zaman,
Gözlerinde kaybolur bütün şehirler.
Sen bir nehir, ben kıyıya vuran dalga,
Akıp giderken tutunurum sessizce.

Gölgen düşer yollara, ben peşinden giderim,
Ayak izlerinle dolar boşluklarım.
Sen gittiğinde gökyüzü yarılmış gibi,
Yıldızlar dökülür avuçlarıma.

Rüzgâr kokan saçlarında geceyi sayarım,
Her tel bir şiir, her dokunuş bir ilkbahar.
Yüreğimde çiçekler açar sen konuşunca,
Sessizliğin bile bana şarkı söyler.

Gölgen düşer yollara, ben peşinden giderim,
Ayak izlerinle dolar boşluklarım.
Sen gittiğinde gökyüzü yarılmış gibi,
Yıldızlar dökülür avuçlarıma.

Bir bakışın var ki bin baharı besler,
Gülüşünle ısınır soğuk kış geceleri.
Dudakların arasından düşen her kelime,
Bir umut, bir dua, bir şiir olur.

Gölgen düşer yollara, ben peşinden giderim,
Ayak izlerinle dolar boşluklarım.
Sen gittiğinde gökyüzü yarılmış gibi,
Yıldızlar dökülür avuçlarıma.

Gözlerinle dokunurken bana zaman durur,
Sanki dünya sadece bizim için döner.
Sen bir melodi, ben suskun bir nota,
Birlikte besteleriz aşkın senfonisini.

Gölgen düşer yollara, ben peşinden giderim,
Ayak izlerinle dolar boşluklarım.
Sen gittiğinde gökyüzü yarılmış gibi,
Yıldızlar dökülür avuçlarıma.