Aşkın Seması Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Gözlerimde döner aşkın semâsı,
İçimde coşuyor vuslat sevdası.
Bakışın çözerken zamanın yükünü,
Sana eğilmek: bir duanın sedası.

Her adımda izini ararım ben,
Sır dolu bir nidayla yanarım ben.
Tenimde değil, özde dokunan
Bir bakışsın: özge bir kelâmsın sen.

Gönlüm bir virane, sensin mihrâbı,
Sensizlik gece, sen ise seher vaktî.
Bir isminle doluyor her nefesim,
Senle başlar kalpteki hakikat.

Ey kalbimi arş’a çeken derinlik,
Her harfinle yandım, buldum kimliğim.
Kevser gibi damladın gözlerime,
Bir damlada sonsuzluk gizlidir yüreğim.

Sesin dokunmasa da kulağıma,
Harflerin titreşir ruhumda hâlâ.
Zikrimde sen, fikrimde sen,
İçimde semâ eden sonsuz hecem.

Bir dokunuşunla sustu her feryat,
Küllendi geçmiş, silindi hicran.
Aşkınla yanmak ne güzel yangın,
Seninle yok olmak: ölümsüz aşkın.