Aşkın şarabını içtim senin gözlerinden,
dünyadaki bütün ekmeklerden, bütün şarkılardan daha doyurucuydu, daha hakikiydi.
Bir yudumunda merhameti buldum,
bir yudumunda sabrı,
bir yudumunda insanı insana bağlayan
o görünmez ipliği.
Seninle yan yana yürürken
yeryüzü bana cennet oldu;
ne saraylar, ne servetler
bir tek gülüşünün yerini tutar.
Aşk, yalnız bedenin ateşi değil,
özlerin birbirine eğilmesidir;
senin yanında olmak
dünyayı anlamak kadar derin,
hayatı sevmek kadar gerçek.
Ve işte, senin ellerinde tuttuğum kadehle anladım: Aşkın şarabı sarhoşluk değil,
uyanıştı.
Aşk
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 21:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!