Aşkın Pınarı Şiiri - Ramazan Kurt

Aşkın pınarı kaynadı gel de suyundan içelim. Sen çiçek ol, ben de arı, petekten bala geçelim. Bulutlar bizi saklasın, kanat vur, arşa göçelim. Aç gönül bahçeni bana! öl de uğrunda öleyim. Ustam Ferhat’ın murcuyla del de,dağları deleyim. Züleyham ol zindanlarda Yusuf gibi yatır beni! Yüreğim zincirle bağlı, aç kilidi götür beni! Yelken açayım gözünde, kirpiğinle batır beni! Aç gönül bahçeni bana öl de uğrunda öleyim. Ustam Ferhat’ın murcuyla del de, dağları deleyim. Yanaş sevda limanıma zülfünle bağla gemini! Gel Kuran’a el basalım,edelim biz hak yemini! Ömür boyu sürelim yar aşkımızın son demini! Aç gönül bahçeni bana öl de uğrunda öleyim. Ustam Ferhat’ın murcuyla del de, dağları deleyim. Ramazan’ım Ferhat oldum gel de, gelirim izinden. Dilin ismimi andıkça bal gönder dudak özünden. Gözlerin hep bana baksın, gül açsın güzel yüzünden. Aç gönül bahçeni bana öl de uğrunda öleyim. Ustam Ferhat’ın murcuyla, del de dağları deleyim. NİSAN 2011