Örtün aşkın mezarını, çıkmasın.
Yandı gönül, yeter! çile ekmesin.
Ağlayınca sema, yağmur düşünce,
Aşıkların gözünden kan akmasın.
Yerden göğe, kıştan yaza inerler.
Özüm özüm yanıp, semah dönerler;
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta