Aşkın mavi hâli Şiiri - Sabri Polat

Sus, konuşma; sen mi seviyorsun
O mu? seni çokça sevdi
Kimi? kara gözlü bir esmeri
Güldürme, Allah aşkına
O çoktan terketti, maziyi
Yeni aşklara yelken açtı
Umursamaz tavırları
Görmedi beni, tutmadı; mayası
Ne kadar aşkı yoğursam
Aşkın, eskimiş, eşkimiş...
Hali çıktı ortaya
Oysa çoktan unutmuştum
Aşkın mavi hâlini
Romanlarda kaldı; kitap aralarında
Bir resim uyuya kalmış
Ne zaman uyandırsam
İki göz iki çeşme...
Biliyorum, unutmuş çoktan
Azdan çok çoktan...daha beter
Ayrılık türküsü bile ferhad 'a
Yetmemiş, şirin ne bilsin
Dağlardaki suyun kıymetini
Bilir bal gibi bilir...
Ferhad'ı sevmesini
Sen ne suyu bildin, ne kirpiklere
Değen suyun kıymetini
Hangi zahmetle sevdim seni
Günün yirmi dört saatinin
Dörte üçü sendin...
Aşkın mavi hâlini kendime bıraktım
Suyun rengini, kokusunun
Adını nehir, deniz koydum
Belki bir gün gelirsin
Aşkın el değmemiş limanına