Bir geceye sığdırılmış dostların en iyisiydi
Ama güneş avcıma bırakmıştı yüreğini
Ne olduğunu anlayamamıştım
Pişmanlıklar uçurumuna düşmüştüm sonra
Yüreğim avucumda
Zamanı çalamadığım için
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta