Aşkın Kendi Düşüncesi Şiiri - Sinan Bayram

Aşk, bir varlık değil —
kendini düşünen bir varoluş.
Ne sevenindir, ne sevilenin;
ikisi arasındaki ince sızıda doğar,
bir bakışın içinde anlamı sorgular.

Ben mi severim seni,
yoksa aşk mı beni senden taşır?
Belki de özne biz değiliz artık,
belki aşk, bizi düşünerek var olur.

Bir düşünce gibi sızar kalbe,
ama akılla açıklanmaz.
Kendini bilen bir sezgi gibidir —
düşünür, fakat konuşmaz.

Aşk, benliğin sınırına dokunur,
ve orada ben çözülürüm,
“ben” derken artık “sen” olurum.
Kendine dönen bir devinimdir o,
başlangıcı olmayan bir özne.

Sonsuzluk bile ondan doğar,
çünkü aşk, zamanı değil, anlamı taşır.
Ve ben, seni severken değil —
aşkın beni düşündüğünü fark ettiğimde var olurum.

Sinan Bayram