Koyu sevdalarda bulana bulana yolluklaşan piyanistin kadın
Yüzün melodisi olan kimsesiz hüzündü çiçek açardı baharda
Her şiirde bir imajdın gün eskidiği vakit sokaklara çıkardın
Dilenci ellerinde nasırdın farkında mıydın çok güzeldin kadın
Kerhane kapısında pezevenk edebiydi dudaklarında sigara
Küçük bir çocuğun öğrenip annesine söylediği ilk küfürdü var olma ihtimalin
Şehrin en tehlikeli sokağından gasp edilmeden geçen en savunmasız iyi niyettin dünyada
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta