kandırdı beni vefasız geceler
ay dönüşlerinden yareler
kolların kayıp düşerken bedenden
yanlıi tarih hesaplarından doğan
buruk acılar ve zenci gülüşler
ayakların ayaklarıma bağlıydı
prangalarla hiç ayrılmaz sandım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




aşk yakar, derince bir vadide en büyük buz kristallerine ragmen yangınının tarifi yoktur... tebrik ederim sevgili şair, aşkın kanlı gömleğini yalın bir dille ifade etmişsiniz..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta