Aynıyız ikimizde. Aynı olduğumuz için yan yana gelemeyişimiz. Özlem duvarlarını öteledikçe; aşkın düşük yaptığı günlere soyunuyoruz… Kabuğunu sıyıran ağaçlar gibi eksiliyoruz birbirimizden. Şimdi kayboluş senaryoları çoktan yazılmıştır bizliğiyle ve bizden habersizce. En can alıcı sahnesine giriyoruz hayatın, rolünü bilmez figüran endişeleriyle… Sadağımızdaki son ok aşkın kalbine nişanlanmış olup, fırlatıyoruz birbirimize…



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta