Bana yalnız,
Aşk’ın hükmünün geçtiği saatlerde gel
Bir oda karanlığın, yorgan olup örttüğü; günahlarını
Bir kibrit çöpünün, güneş olup aydınlattığı; karanlık odalarını
Bir kaşık suyun, deniz olup boğduğu; endişelerini
Bir acı sözün, ateş olup yaktığı; vicdanını
Kendini unuttuğun yahut kendinin seni unuttuğu
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta