Her 'ruh' deyişinde
yeniden girdim oyuna
ve Eyüp'e döndü dilim ilkin
elimde sandım değil koz
belki kül biraz biraz
sarmaşık uzanıp
ayakkabılardan birini giyebilir
ben uyurken
dolabın üzerinde bir
mum çiçeği saksısı ve
uzun geceleri sevgili kışın
üstüne atlas yorgan serdiğin
koyu kırmızı bir ayrılık korkusu olsa olsa
kendisi çünkü simsiyah gelir
sense atlas deyince mavi
anlayacak bir denizsin düpe düz
hiç kendine bakmaz mısın geceleyin
tertemizsin endişelerden; nasıl, niçin, ne hakla
öğretmek için bir girdap
bile olmayacak ölülükte
dünümde bugünümde
bir izahı olmasın bu serinliğin!
makasla geçmişim başına
su oluşunun
ve sular seller gibi de insan
bir yaranın başında durduğunda
- sarmaşık uzayıp bir ayakkabı giyerse
aklımız da gider onunla
tuz gibi de biliyorsun
bizim ağzımız birbirine benzemiyor mu
Nuh diye açtığımızda
~
Kayıt Tarihi : 11.2.2021 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

:) en çok da oydu.
sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)