Asılsın bu gece aşkın fedaileri,
Vurulsun kelleleri…
Yıkılsın sevdanın bütün kaleleri…
Hangi sözün çileden çıkarmadı ki beni,
Hangi gecelerde ağlamadım…
Ben beni bildiğim günden beri,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
"Aşk" , "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan fedakar ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"Sevda", yen dilde ve lisan-ı tıp'ta adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "kara sevda " diye tesmiye edilir.
Rabbim, her ikisinin de şerlerinden ari ve beri kılsın amin!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta