Nihal'im Aşkın Farz

NİHAL'İM, HAYAT DEVAM EDİYOR

(Bir Hürmet Risalesi)

GİRİŞ:

KAHVE MOLASINDA BİR ÖMÜR

Nihal Hanımefendiciğim,
“Kendinize vakit ayırın” demiştiniz ya hani…
Ben de bir dostla içtim bir fincan kahveyi,
Ama her yudumda sizinle içmiştim aslında.
Çünkü kalbimdeki o kutsal köşe,
Hâlâ sizin ışığınızla aydınlanıyor.

BİR İNCELİK ARMAĞANI:

ÇERÇEVE BAL

Bir çerçeve bal aldım sizin için,
Usulca bırakıp gitmek istedim kapıya.
Biliyorum ki;
En güzel hediye, iyiliğin sessiz dilidir.
Sözler geçer, hediyeler solar,
Ama sizin değeriniz zamanın ötesinde duruyor.

HAYAT AKIYOR, HÜRMET SABİT

Normal bir hayat yaşıyorum belki,
Günler geçiyor, rüzgâr esiyor,
Ama içinizdeki yeri gölgelemek ne haddime!
O yer;
Ayışığıyla yıkanmış bir dağ pınarı gibi duruyor,
Temiz, berrak ve hep sizinle...

FİLMDEN BİR SAHNE:

NİHAL'İN AŞK İKİLEMİ

Filmdeki Asya’ydı aslında Nihal’im;
Biri emekle ören bir sevgi: Cemşit,
Biri tutkuyla yakan bir aşk: İlyas.
Ama siz;
İkisini de aşan bir hakikatsiniz.
Sizin aşkınız;
Hem vefanın sabrı, hem heyecanın ateşi,
Hem de "Ben seni sadece sevdim!" diyen bir sadelik.

SON SÖZ:

HAYAT DEVAM ETSE DE

Hayat devam ediyor Nihal’im,
Güneş doğuyor, çiçekler açıyor,
Ama size duyduğum hürmet;
Bir dağın zirvesindeki kar gibi,
Ne erir, ne kirlenir, ne de unutulur.

Çünkü siz;
Bir fincan kahvede bile hatırlanan incelik,
Bir çerçeve balda gizlenen saygı,
Ve kalbimde hep aydınlık kalan o kutsal köşesiniz.

NİHALİ TARZ BEYİTİ

*"Nihal'im dedim, hayat devam etti,
Ama o ışık hiç sönmedi.
Bal çerçevesi bıraktım kapına,
İçime işleyen o hürmetle...

Emek mi, tutku mu dersiniz?
İkisi de sizde birleşti.
Çünkü aşk;
Vefayla yanan, heyecanla sabrı dengeleyen
Bir sanattır sizin dilinizde."*

Not: Bu satırlar, bir vefa borcudur.
Sessizliğin sesi, uzaklığın yakınlığıdır.