Aşkın Eşiğinde Şiiri - Seyrani Göl

Yanılttı beni suretlerin gülü,
Her bakış bir kıvılcım,
Her söz bir yangındı sanki.
Sandım ki aşk, bir tende saklı,
Oysa ten fanidir, aşksa ezelî…

Dudağında aradım kelâmı,
Gözlerinde derin bir sonsuzluğu.
O an sustu kalbim,
ve dedi:
"Bu aşk, senden büyük bir çağrıdır sana."

Ne zaman sevdim içten içe,
Bir sızı gibi aktı varlığım.
Ne zaman yanıp düştüm,
Bir gölge gibi yitti benliğim.

Her yandığımda biraz daha eksildim,
Her eksilişimde yaklaştım O’na.
Zira aşk, ateş değil yalnızca
Aynadır, nefsini gösteren.

Ve ben seyre daldım o aynada:
Bir hiçliğin kıyısında titredim,
bir kelime gibi…
“Ben” diyemeden,
“Sen” olmanın eşiğinde bekledim.
S.GÖL