Aşkın Cefası Ahirete Sefadır

Dünyaya evim demezken
Seni, evimdir dedim
İki göz odamdın
Biri gönlün
Biri kalbin
Ben, kalbinde uyurken
Sen, gönlümde uyurdun

Gözüm dünyayı görmezdi
Gözlerin penceremdi
Cennet bahçemi ela seyrettiğim
Hayat ağacıma bahardın
Sevmeye sanatımdın
Sonsuzluğa kadardın

Kime laf anlatıyorum ben
Sen aşktan ne anlarsın

Yanmaya talip olmayan
Ruhani boyuta adım atmayan
Aşka kendini nasıl adasın
Sen asıl yemini
Masal okumamaya etmelisin

Güzel masal okudun
Sevmeye inandırmaya uyuttun

Dünyalık sefaya taliptin
Aşkın cefasını reddettin

Aşkın cefası
Ahirete sefadır!..

Bu çağın modası
Yalan aşk dalgası!..

Ben sizin dünyanızdan değilim...
Sevdiğime seveceğime
Yedi yerde yedi bin kere pişman ettin

Yedi veren bir aşkla sevmiştim
Yedi kat dünyaya...
Rabbim ''8'' işareti edip ödüllendirdi
Tertemiz sevmemin elleri boş dönmedi...

Kendinde kal...

Aşkın yolunda
Aşka aşktayım!..

Şiirin sonunda ağladım
Niye ağladığımı adlandıramadım

Söz yaşı gözyaşıyla bitti...