Aşkın ben hali. Şiiri - Tuncay Aytaç

Tebessümün ümit versin gönlüme.
Yüzün ay, saçlarında güneşin izi.
Sevgi diye yazsam adını ömrüme.
Hiç bitmeyecek gönülde bu sızı.

Mevsimin bahar, ermez sonbahara.
Acı tebessüm, acı gülümseme.
İyi gelmiyor ki, gönül ağrıma.
Ne olur cevap ver gönül sesime.

Gül nefesin yüzümde kor gibiydi.
Güzel aşktı ki bu, dillere destan.
Mutluluğun mayası ah sevgiydi.
Seninle çöller bile yar, gülistan.

Aşkı yaşamıştık afilisinden.
Gören gıpta ederdi aşkımıza.
Aşiyan inliyor bülbülün sesinden.
Gök ağladı İnan ki şarkımıza.

Ah! Bir elmanın iki yarısıydık.
Eller ayırdı bizi, kem gözlerle.
Bir yumurtanın biz çift sarısıydık.
Anlamadın sevgimi düştüm dile.

Şimdi yalnızım ah kalbimde acı.
Ah ki, halim perişan güzel şahım.
Her an aklımdasın yürekte sancı.
Hasretim bitmezki gül yüzlü mahım.

Dünyevi değerler hiç gözümde yok.
Ne elmas, ne yakut, ne inci altın.
Deldi bağrımı geçti, zehirli ok.
Gözüme nakş oldu, güzel serabın.