Aşkın Ateşi 2 Şiiri - Hüseyin Turhal

Yüreğimde yanan ateşin sensin,
Aşkının harıyla kavrulur bu ten.
Ne bir duman çıkar, ne de bir esin,
İçten içe yakar, köz eder beni.

Kıvılcımın düştü gönül dağıma,
Uğradım seninle bir sevda bağına.
Derman olamazlar bu kalp sağıma,
Seninle yanmak da büyük şeref.

Her bakışın sanki bir alev çeker,
Hasretin rüzgârı derinden eker.
Bu ateş aşkımız daim büyüker,
Sensiz geçen günler sanma ki bir nefes.

Erimişim artık, kalmadı sabır,
Bu aşkın harında yok olur kabir.
Sevdanın izini kalbime kazır,
Âşık TURHAL’ı yakan bu sırlı his.

TURHAL der: O ateş ruhumun nuru,
Aşkınla tutuşmak en son gururu.
Bu sevdanın yolu bulur huzuru,
Sana doğru akar bu gönül pınarı.