İki ses vardı odada,
Biri hep geç kalan.
Diğeri duvarlara çarpan,
Ve geri dönerken eksilen.
Kadehte bırakılan son yudum gibi bir bakışın sızısı kalır bazen.
Ne içen kalır, ne unutan.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta