Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
İhanete uğramadan sevmek ve sevilmenin adı ne olursa olsun güzeldir.
Aşk
Onsekiz Şubat, dünyamın yıkıldığı gece,
Anladım aldatıldığımı, hem de kahpece.
Aşk denen yalan, kapımı dostça çaldı,
Tozpempe gösterdi bana hayatı,
Elimde olan ne var sa hepsini aldı.
Yalnızlığa itildim, şiirlerim sırdaşım,
Ellerimin arasında cendereye girdi başım.
Duydum terk ediyormuş Trabzon'u,
Koştum garajlara bir daha görmek için onu.
Yılışık yılışık gülüyordu hiç utanmadan.
Onun yüzünden yıllarca nefret ettim kadınlardan.
Bir el sallaması vardı, bana aptal dercesine,
Aptalmışım sahiden de, aşık oldum ya böylesine
24.04.76
Trabzon
Halis Karadeniz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta